
خوش اخلاقی یک مفهوم کلی است و
نمیتوان به طور قطعی گفت که فلان شخص خوشاخلاق هست یا نه. این مفهوم باید
باز شود و محتوا و متریالهای آن را مشخص کنیم. در حیطه آموزههای دینی و
روانشناختی، انسانها باید یکسری فضیلتهای اخلاقی و ذخیرههای اخلاقی
داشته باشند.
مفهوم عامه خوش اخلاقی یعنی خندیدن و نداشتن اخم بر چهره ولی خوش اخلاقی مفهوم عمیقتری دارد که محتوای آن شامل:
-همدلی؛ یعنی نسبت به احساسات دیگران حساس باشیم و برای احساسات دیگران اهمیت قائل شویم، به عبارتی دیگران را بپذیریم.
خویشتنداری؛ یعنی یکسری از خواسته و تمایلات خودمان را به تعویق بیاندازیم. یکی از
مشکلات زوجهای جوان جامعه ما این است که خود کنترلی ندارند و خویشتندار
نیستند.
-احترام؛ یکی از ظرفیتهای اخلاقی که زوجین باید داشته باشند احترام است که باید
ابتدا در مورد خودمان اجرا کنیم یعنی انسان اول از همه باید به خود احترام
بگذارد تا بتواند به دیگران نیز احترام بگذارد.
-بردباری؛ یعنی توانایی افراد در برابر ناملایمات زندگی تا چه اندازه است و چقدر میتوانند مشکلات زندگی را تحمل کنند.
برچسب :
اخلاق ,
همسر ,
ازدواج ,
زناشویی ,
دوستیابی ,
نامزدی ,
اشنایی ,